«Το ξωτικό και το μυστήριο των Χριστουγέννων» | Η Φιλιώ και η Κατερίνα πάνε θέατρο | Νέλη Βυζαντιάδου

 

 

·          

·         Ο Έλμερ είχε αναλάβει να σώσει τα #Χριστούγεννα επαναφέροντας τη #μαγεία που είχε χαθεί από τη στιγμή που κάποιος έκλεψε το #αστέρι των Χριστουγέννων. Γράφει η #ΝέληΒυζαντιάδου για την #Κουλτουρόσουπα.

·         Για όλους μας φτάνει η στιγμή που η #ελπίδα αναμετριέται με την #απογοήτευση, το #φως με τη #σκιά και η #χαρά με τη #θλίψη. Γράφει η #ΝέληΒυζαντιάδου για την #Κουλτουρόσουπα.

·         Ο Έλμερ κατάφερε να λύσει το #μυστήριο των #Χριστουγέννων και τότε το φως επικράτησε αφήνοντας το #αστέρι να λάμψει. Γράφει η #ΝέληΒυζαντιάδου για την #Κουλτουρόσουπα.

 

‘Τι θα δούμε αυτήν τη φορά;’, με ρώτησε η Φιλιώ λίγες μέρες προτού επισκεφτούμε το ArtBox(πρώην Φαργκάνη) για να δούμε την παράσταση ‘Το ξωτικό και το μυστήριο των Χριστουγέννων’. Με το που της είπα τον τίτλο χαμογέλασε και έσπευσε να παραδεχτεί πως δεν είχε ποτέ συναντήσει από κοντά ένα ξωτικό και ήταν περίεργη να δει πώς θα μοιάζει. Μετρούσε λοιπόν μία μία τις μέρες μέχρι να φτάσει η πολυπόθητη Δευτέρα που θα βλέπαμε από κοντά αυτό το ξωτικό και θα το απολαμβάναμε στις περιπέτειές του.

Λίγο προτού ακουστεί το τρίτο κουδούνι και σημάνει την έναρξη του έργου με κοίταξε γεμάτη ανυπομονησία και χτύπησε τα χέρια της ενθουσιασμένη που επιτέλους θα αποκτούσε εικόνα αυτό που διάβαζε τόσον καιρό για τα ξωτικά του Αι-Βασίλη. Ο Έλμερ εμφανίστηκε στη σκηνή κάνοντας μας από την αρχή ξεκάθαρο ότι δεν θα μας άφηνε σε ησυχία για όσο θα διαρκούσε αυτό το έργο. Ήταν ένα συμπαθέστατο ξωτικό που είχε αναλάβει να σώσει τα Χριστούγεννα επαναφέροντας τη μαγεία, μια μαγεία που είχε χαθεί από τη στιγμή που κάποιος είχε κλέψει το Αστέρι των Χριστουγέννων με συνέπεια να μην υπάρχουν αστέρια στα δέντρα και να μην έχει ο κόσμος διάθεση και χαρά να γιορτάσει τα Χριστούγεννα.

Το σκοτάδι, που επικρατούσε στην αίθουσα, σε συνδυασμό με τα εντυπωσιακά εφέ επί σκηνής μας μετέφεραν όλους, μικρούς και μεγάλους, σε έναν παραμυθένιο κόσμο πλημμυρισμένο από Χριστουγεννιάτικες εικόνες. Αυτό δεν ήταν άλλωστε το νόημα αυτής της ιστορίας; Να μας ταξιδέψει, να μας παρασύρει με σκοπό να φανταστούμε και να βρούμε τη δική μας χαμένη μαγεία ώστε με τη σειρά μας να βοηθήσουμε τον Έλμερ να συνδεθεί με τη μαγεία των Χριστουγέννων. Η Φιλιώ παρακολουθούσε σχεδόν εκστασιασμένη τον αγώνα του ξωτικού μαζί με τα δυο παιδιά, τη Λούσυ και το Μπεν, που είχαν αποφασίσει να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να βρουν το χαμένο αστέρι και να ανάψουν ξανά τη φλόγα των Χριστουγέννων στις καρδιές όλων. Για να γίνει όμως αυτό έπρεπε να αναμετρηθεί με το Μόργκαν που ήταν αυτός που είχε κλέψει το αστέρι μη πιστεύοντας στη γιορτή των Χριστουγέννων και κυρίως μη θέλοντας να βλέπει τους άλλους να χαίρονται με αυτή τη μέρα.

Χρειάστηκε να περάσει αρκετή ώρα για να καταλάβουμε πως ο Μόργκαν ήταν πολύ πληγωμένος και σαν πληγωμένος που ήταν δεν είχε καμία απολύτως διάθεση να γιορτάζει. Κι εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα πόσοι και πόσες Μόργκαν υπάρχουν ανάμεσα μας. Πόσοι είναι αυτοί που έχουν πληγωθεί και αποφάσισαν να μην αφήνονται άλλο στη μαγεία των Χριστουγέννων. Πόσες είναι αυτές που απογοητεύτηκαν με αποτέλεσμα να αποφεύγουν αυτές τις μέρες για να μην πονέσουν ξανά. Έτσι κι ο Μόργκαν. Δεν πίστευε στο πνεύμα των Χριστουγέννων και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είχε κλέψει το αστέρι.

Κάποια στιγμή λοιπόν αναμετρήθηκαν στη σκηνή ο Έλμερ με το Μόργκαν, δηλαδή η ελπίδα με την απογοήτευση, το φως με τη σκιά, η χαρά με τη θλίψη, η πίστη με την απιστία. Κι όσο διαρκούσε αυτή η αναμέτρηση έφερνα στο μυαλό μου έναν εσωτερικό αγώνα μεταξύ των δικών μας εαυτών. Τι γίνεται αλήθεια όταν συνεχίζουμε να ελπίζουμε παρά το ότι έχουμε απογοητευθεί; Πώς καταφέρνει να επικρατήσει το φως όταν η σκιά είναι τόσο απειλητική; Πώς παραμένει αλώβητη η χαρά όταν περιτριγυρίζεται από θλίψη; Και τελικά σε τι να πιστέψουμε και σε τι όχι;

Με τη νίκη του Έλμερ ήρθε και η κάθαρση. Τουλάχιστον μέσα μου και μέσα στη Φιλιώ. Μόλις το φως επικράτησε, έλαμψε και το αστέρι των Χριστουγέννων. Και με το που έλαμψε ξανά το αστέρι των Χριστουγέννων, η μαγεία επανήλθε. Και με το που επανήλθε η μαγεία των Χριστουγέννων, μικροί και μεγάλοι χειροκροτήσαμε αποδεικνύοντας εμπράκτως πως μάλλον αυτό ήταν η βαθύτερη ανάγκη μας. Να πολεμήσουμε το αρνητικό και να αγκαλιάσουμε την αγάπη, την ελπίδα και το θετικό.

Βγαίνοντας από το ArtBoxάρχισε να βρέχει. Στα πρώτα δευτερόλεπτα πιο ήρεμα, στα επόμενα πιο δυνατά. Αν και είχα πει στη μικρή μου φίλη ότι θα κάναμε μια μεγάλη βόλτα στη στολισμένη Θεσσαλονίκη, αρκεστήκαμε σε μια μικρή διαδρομή μέχρι το σπίτι όπου περάσαμε άλλες 2 ώρες συζητώντας για το έργο που είδαμε και παίζοντας ξέγνοιαστα. Τελικά το ξωτικό είχε κάνει τη δουλειά του. Είχε λύσει το μυστήριο των Χριστουγέννων και είχε μεταδώσει στο κοινό τη χαρά και την πίστη στις μέρες αυτές. Είχε καταφέρει να ανοίξει την πόρτα μαγικά κι αυτή η πόρτα που είχε ανοίξει ήταν σίγουρα η πόρτα της καρδιάς μας!

Όσο για εσένα που σκοπεύεις να παρακολουθήσεις αυτό το έργο, αξιοποίησε στο βαθμό που θέλεις, κάποιες ιδέες που παραθέτω ευθύς αμέσως. Κι αυτό γιατί η ουσιαστική μάθηση ξεκινά μετά την παρακολούθηση μιας θεατρικής παράστασης. Έχει να κάνει με αυτά που θα συζητήσεις με το παιδί σου και με το πόσο πιο μακριά θα το πας.

Ιδέες για εφαρμογή μετά την παράσταση

·         Ζήτησε από το παιδί σου να σου πει ποια σκηνή ξεχώρισε από όλο το έργο και για ποιο λόγο.

·         Κάνε μαζί με το παιδί σου μια έρευνα στο διαδίκτυο αναζητώντας ιστορίες με ξωτικά και διαβάστε τις.

·         Μίλησε με το παιδί σου για τη μαγεία των Χριστουγέννων και ζήτησε του να σου πει τι θα έκανε το ίδιο αν θα ήταν στη θέση του Έλμερ.

·         Μίλησε με το παιδί σου για το ρόλο του Μόργκαν εξηγώντας του πως υπάρχουν άνθρωποι, μικροί και μεγάλοι, που δεν είναι ευτυχισμένοι αυτές τις μέρες. Δώσε παραδείγματα για το τι μπορεί να συμβαίνει σε κάποιον και να μην είναι ευτυχισμένος και εν συνεχεία συζήτησε με το παιδί σου για όλα αυτά που θα μπορούσατε να κάνετε για να βοηθήσετε κάποιον που δεν είναι ευτυχισμένος. Πώς θα μπορούσατε να τον βοηθήσετε; Τι θα μπορούσατε να κάνετε για να φτιάξετε έστω για λίγο τη διάθεσή του;

·         Ζήτησε από το παιδί σου να φτιάξει μια ιστορία που να ξεκινά με τη φράση ‘Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μυστήριο που εμφανιζόταν κάθε χρόνο παραμονή Χριστουγέννων. Το μυστήριο αυτό ήταν…’.

·         Ζήτησε από το παιδί σου να γράψει ένα γράμμα στον Έλμερ λέγοντας του για ποιο λόγο τον θαυμάζει.

·         Ζήτησε από το παιδί σου να γράψει ένα γράμμα στο Μόργκαν ενθαρρύνοντας τον να έρθει σε επαφή ξανά μέσα του με τα Χριστούγεννα.

·         Μίλησε με το παιδί σου για την ιστορία του αστεριού της Βηθλεέμ και εν συνεχεία φτιάξτε χάρτινα χρωματιστά αστέρια τα οποία μπορείτε να κρεμάσετε στο δέντρο. Σε κάθε αστέρι μπορείτε να γράψετε από μια λέξη – ευχή για τις γιορτές.

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν αρκεί να συνοδεύεις το παιδί σου με τη φυσική σου παρουσία αλλά να μην είσαι ουσιαστικά εκεί. Μοιράσου μαζί του την όλη εμπειρία, για να μάθει κι αυτό να μοιράζεται με τη σειρά του. Δείξε αληθινό ενδιαφέρον, για να μάθει κι αυτό να ενδιαφέρεται με τη σειρά του. Σεβάσου τους κανόνες που ισχύουν μέσα στην αίθουσα θεάτρου, για να μάθει κι αυτό να τους σέβεται και να τους τηρεί με τη σειρά του.

Όσο για εμάς θα συναντηθούμε ξανά μέσα από αυτή τη στήλη με μια καινούργια εορταστική πρόταση… σε λίγες μέρες να με ‘διαβάσεις’… αγαπάμε πολύ το παιδικό θέατρο… κι οι δυο φίλες μου, η Φιλιώ και η Κατερίνα πάνε θέατρο και μετά μοιράζονται μαζί σας το βίωμά τους μέσα από τα άρθρα μου…